Władze miejskie

M. Makowski
       Korzenie miejskiej samorządności sięgają pierwszej połowy XIII w., kiedy Cieszyn przyjął prawa miejskie z Lwówka Śląskiego. Miasto podlegało władzy książąt, których reprezentował wójt miejski, ale mieszkańcy cieszyli się dużym zakresem wewnętrznej autonomii. O ważnych sprawach decydowało zebranie ogółu mieszkańców lub rada starszych, ławnicy natomiast rozstrzygali spory sądowe.
       Po przejściu w 1364 r. na prawo magdeburskie w Cieszynie wykształciły się organy samorządowe w postaci rady miejskiej i magistratu złożonego z burmistrza, czterech rajców i pisarza.
       Upadek miasta w XVII w. odbił się także na jego organach samorządowych. Nowi władcy księstwa – Habsburgowie stopniowo ograniczali kompetencje samorządu na rzecz mianowanych urzędników i organów państwowych.
       Burzliwe wydarzenia Wiosny Ludów w 1848 r. rozbudziły nadzieję na powrót samorządu miejskiego, co stało się dopiero w 1861 r. po przywróceniu w monarchii habsburskiej rządów konstytucyjnych. Wybierana na trzy lata Rada Miejska wyłaniała kilkuosobowy zarząd z burmistrzem na czele. Druga połowa XIX i początek XX w. była okresem ponownego rozwoju miasta.
       Po podziale Cieszyna w 1920 r. miastem przez dwa lata rządziła Rada Administracyjna, potem zaś wybierana Rada Miejska. Objęcie w 1939 r. władzy przez hitlerowców oznaczało kres funkcjonowania samorządu lokalnego.
       Po wojnie komunistyczne władze zachowując pozory samorządności pozwalały na funkcjonowanie Miejskiej Rady Narodowej z jej Przewodniczącym na czele, a od 1973 r. z Naczelnikiem Miasta, powoływanym przez wojewodę. Dopiero w 1990 r. odbyły się pierwsze po wojnie niezależne wybory samorządowe.