Kościół Św. Trójcy

Kościół św. Trójcy, znajdujący się przy placu ks. Londzina, powstał dzięki staraniom księżnej Katarzyny Sydonii oraz protestanckiej społeczności Cieszyna. Księżna cieszyńska zakupiła (w 1585 roku) część ogrodów obok murów miejskich z przeznaczeniem na cmentarz, ze względu na szalejące w owym czasie zarazy. Ta pierwotnie drewniana kaplica (początkowo pogrzebowa) została w 1594 roku przekształcona w murowaną świątynię, która do 1653 roku znajdowała się w posiadaniu protestantów. W 1659 roku do kościoła dobudowano kaplicę grobową Andrzeja Wildau, w miejscu której – w 1864 roku –  wzniesiono nową, murowaną wieżę, na której wisi duży dzwon z orłem i herbem Cieszyna z 1641 roku. Jednonawowy kościół – o cechach gotycko-renesansowych – wzniesiony został na rzucie prostokąta z węższym i niższym prezbiterium, do którego przylega zakrystia oraz wieża.

Wnętrze kościoła ozdabia dwukondygnacyjny ołtarz główny z obrazami: Chrzest Pana Jezusa w Jordanie i Bóg Ojciec oraz figurami św. Teresy i św. Jadwigi Śląskiej. Natomiast w ołtarzach bocznych znajdują się obrazy: św. Sebastiana i św. Tobiasza z aniołem. Zewnętrzną ozdobę świątyni stanowią gotyckie portale – z końca XVII wieku – umieszczone nad wejściami oraz kamienne epitafia – z XVII wieku – wmurowane w ściany kościoła. Oprócz ofiar epidemii na cmentarzu – który funkcjonował do 1883 roku – pochowano wielu zasłużonych dla miasta obywateli, m.in. ks. Leopolda Szersznika – twórcę biblioteki i muzeum w Cieszynie.

Z biegiem lat cmentarz został przekształcony w park, w którym do dnia dzisiejszego zachowało się kilka starych nagrobków.