Chrystus bawiący się z Janem Chrzcicielem w towarzystwie Matki Boskiej i św. Elżbiety

I. Adamczyk
      W kwiecistym wieńcu postacie Matki Boskiej, św. Elżbiety, Chrystusa i Jana Chrzciciela jako małych chłopców.
      Wieniec tworzą różnorodne kwiaty: tulipany, niezapominajki, róże, irysy, konwalie, piwonie, magnolie, jaśminy.
      Obraz namalowany na desce farbą olejną. Z tylnej strony ramy napis ołówkiem: Franz Frank.... und Bluhmen Breughel oraz owalna pieczęć woskowa w kolorze brązowym z przedstawieniem profilu mężczyzny w wieńcu laurowym.
      Obraz przypisywany jest Janowi Breughelowi zwanemu Aksamitny oraz Franzowi Franckenowi II., z którym się przyjaźnił i współpracował przy tworzeniu niektórych swych dzieł lub któremuś z malarzy związanemu z warsztatem Breughla.
      Obaj artyści żyli i tworzyli w Antwerpii w 2. połowie XVI wieku. Breughel swój przydomek „Aksamitny” zawdzięczał miękkim i łagodnym tonacjom kolorystycznym swych dzieł.
      Otoki kwiatowe oraz girlandy otaczające sceny religijne lub portrety stały się niezwykle popularne w XVII wieku. Na obrazach przedstawiane były na ogół kwiaty ogrodowe przeplatane gałązkami kwitnącej dzikiej róży, drobnymi owocami leśnymi, a całość uzupełniały motyle i owady. Jednym z wybitnych twórców tego rodzaju malarstwa był uczeń Jana Breughla Aksamitnego Daniel Seghers.