Polski English Deutch France Czech

Biuletyn Informacji Publicznej Cieszyn na Instagram
Cieszyn na Instagram






Unia

eUrzżd - Elektroniczne Usżugi dla Mieszkażca


Budzet Obywatelski

Cmentarze Komunalne w Cieszynie
System gospodarowania odpadami

Pobierz najnowszy numer Wiadomożci Ratuszowych
Miejski System SMS-owy

Imprezy nadchodzące

Kwiecień 2024
P W Ś C P S N
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30          

Dyżury aptek

Apteka Farmarosa,
ul. Bobrecka 27
tel.: 33 858-27-65
Mapa inwestycji w Cieszynie



Strona pożwiżcona GPR
Gminny Program Rewitalizacji


Strona pożwiżcona kopercie życia

czeski Cieszyn - oficjalny serwis

Historia i tradycja » Miasto i jego mieszkańcy » Szlak kobiet »

15.ZOFIA LEITNER 1868 - 1955

Urodziła się w Cieszynie jako córka zamożnego rzeźnika, którego rodzina o austriackich korzeniach przybyła do Cieszyna w I połowie XVIII wieku. Rodzina była katolicka, posługiwała się językiem niemieckim, polskim i częściowo czeskim. Po ukończenie szkoły dla dziewcząt u sióstr  Boromeuszek, w wieku 13 lat, pojechała do Wiednia na naukę modniarstwa. Po powrocie, ojciec założył jej warsztat modniarski, przy ulicy Głębokiej. Dwukrotnie zamężna, wychowywała 7. dzieci, jednak bez przerwy prowadziła i rozwijała zakład, zatrudniając liczne grono czeladniczek. Firma prosperowała znakomicie, panowała w nim żelazna dyscyplina, a ją samą ze względu na niewysoki wzrost, nazywano Napoleonem. Wyróżniające się pięknem i elegancją kapelusze były przesyłane do Wiednia, otrzymała zaszczytny tytuł cesarsko - królewskiego dostawcy dworu. Córki, Maria i Józefina po ukończeniu szkoły u sióstr Boromeuszek, również wyuczyły się modniarstwa we Wiedniu, by kontynuować rodzinne tradycje. Dobra kondycja zakładu pozwoliła na przetrwanie I wojny światowej i na kupno, na początku lat 20-tych, sali przy ulicy Śrutarskiej, gdzie założyła pierwsze w Cieszynie kino, pod nazwą Kino. Nieme filmy urozmaicała muzyką skrzypcową synów.  Prowadziła salon do 1933 r., kiedy zagrożona chorobą, przekazała sklep córkom. W czasie II wojny,  jako obywatelka austriacka, musiała z powrotem przejąć zakład córki. Prowadziła sklep do 1946 roku. Nie opuściła Polski, oświadczyła, że jest cieszynianką, mieszkała z rodziną młodszej córki, Józefiny Białkowej. Ślepa w ostatnich latach, do końca zachowała pogodę ducha. Zmarła w 1955 r.

Urzżd Miejski, Wydziaż Kultury i Promocji Miasta promocja2@um.cieszyn.pl