14.Łada Krumniklowa 1929 – 2007

Władysława Rajska urodziła się w polskiej rodzinie w Pudłowie. Ojca, korespondenta polskiego radia, ostatni raz widziała w 1939 r., po kampanii wrześniowej pozostał na Zachodzie. Po wojnie, po maturze w polskim gimnazjum, rozpoczęła pracę w ZG PZKO, dzięki niej powstała Sekcja Kobiet. W 1950 r., wyszła za mąż, ale po roku małżonkowie rozstali się i samotnie wychowywała syna. Redaktorką Głosu Ludu została w 1956 r. Tu zmuszano ją do współpracy ze służbami bezpieczeństwa, nie zgodziła się, zawsze była bezkompromisowa. W przełomowym roku 1968,  współkreowała na Zaolziu wydarzenia tzw. „praskiej wiosny ". Stanęła po stronie studentów, opowiadała się za wolnością słowa. W sierpniu 1968 r., kiedy wydano specjalny numer Głosu dla polskich żołnierzy, zawiozła gazetę do polskich jednostek i w ten sposób zdemoralizowała wojsko. Jej artykuły przedrukowała paryska Kultura. Została zwolniona, nie mogła znaleźć pracy, odebrano jej przepustkę do Polski. Rodzina przeżywała wtedy trudności  materialne, ale znaleźli się życzliwi ludzie, którzy jej pomagali. W końcu dostała pracę w „Zeleninie Ostrava”, ale po 10. dniach aresztowano ją i oskarżono o najcięższe przestępstwo - zdradę państwa. Przesłuchania odbywały się na żądanie strony polskiej, w związku z sprawą „taterników” i artykułu, krytykującego władze. Czeski adwokat doradził prośbę o ułaskawienie i mimo wewnętrznego sprzeciwu, zgodziła się. Bardzo osłabiona, podjęła ciężką pracę fizyczną, tylko tak mogła zarabiać na utrzymanie rodziny. Dopiero w 1989 r. zaczęła pisać artykuły, publikowała wspomnienia z roku 1968. Dotarła też do teczek tajnych służb i zorientowała się, ile znajomych donosiło. Zawsze prostolinijna i prawdomówna, do końca interesowała się polityką. Zmarła w Czeskim Cieszynie w 2007 r. i tu  została pochowana.