12.Emilia Kołder 1900 - 1974

Urodziła się w wielodzietnej rodzinie górniczej w Średniej Suchej i tu mieszkała całe życie. W dzieciństwie pomagała na gospodarstwie, mimo to, w szkole uczyła się bardzo dobrze, wyróżniała się w klasie. Mając 20 lat wyszła za mąż, za górnika, Józefa Kołdera, a w roku następnym urodziła swoją jedyną córkę. Zaczęła pracować społecznie w polskich organizacjach, pisała sztuki, miała  bardzo szerokie zainteresowania, ale zawsze bardzo lubiła gotować. „Gotowała po weselach”, na koloniach, a po wojnie stała się znana na całym Zaolziu. Przeprowadziła ponad 60 kursów gotowania, zakończonych wystawami. Kursantki chciały mieć przepisy i udało jej się wydać zbiór  w 1956 r. Książka zawierała 1101 przepisów i szybko się rozeszła. Zapotrzebowanie na nowe wydanie było ogromne, ale walka o nie trwała ponad 7 lat. Mogła ją wydać tylko przez PZKO, a tam nie było przychylnej atmosfery dla takiej twórczości, piętrzyły się trudności. Kuchnia śląska w pięknej, płóciennej oprawie ukazała się w 1972 i 1978 roku. W sumie nakład wynosił ok 100 tys. egzemplarzy. Część sprzedano w Polsce., a gwarowe określenia „przetłumaczono” na język polski. Książka z pewnością oddawała specyfikę kuchni Śląska Cieszyńskiego, a intencją autorki było nie tylko zebranie przepisów, ale napisała ją żeby też coś zostało, że tu na tym Śląsku Cieszyńskim coś Polacy robili. Jej działania były prorocze, obecnie przecież nawyki kulinarne stały się jednym z elementów identyfikacji regionalnej i świadczą o niepowtarzalnej kulturze. Zmarła w 1974 r. i spoczęła na cmentarzu ewangelickim w Średniej Suchej. Pogrzeb tej wyjątkowej kobiety, Polki, w okresie wojny rodzina nie podpisała tzw. Volkslisty, był wielką manifestacją. Nie pisały jednak o nim gazety, właśnie dlatego, że był kościelny.