3. Kościół ewangelicki Na Niwach przy ul. Dukielskiej (Dukelská)

Na terenie Czeskiego Cieszyna znajdują się dwie świątynie, należące do dwu Kościołów Reformacji: Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania i Kościoła Czeskobraterskiego. Pierwszy z nich ściśle wiąże się z dziejami Kościoła Ewangelickiego na Śląsku Cieszyńskim; wspólne są jego korzenie i historia aż do 1920 r., czyli do czasu, gdy miasto Cieszyn zostało podzielone granicą państwową na rzece Olzie. Granice parafii cieszyńskiej sprzed 1920 r. sięgały daleko poza rubieże miasta, obejmując szereg wiosek po obu stronach Olzy. Ewangelicy zamieszkali w zachodniej części miasta, które z nadania władz czeskich uzyskało status miasta powiatowego pod nazwą Czeski Cieszyn, zostali odcięci od swojego rodzimego zboru i kościoła Jezusowego, znajdującego się w Cieszynie po polskiej stronie. Akt włączenia kościołów ewangelickich pod władzę Konsystorza Warszawskiego z 1918 r. dla tej części zborów, które znalazły się w granicach Czechosłowacji, stał się nieaktualny. Sytuację dodatkowo komplikował fakt, iż sporą część mieszkańców Czeskiego Cieszyna stanowili Niemcy. Ewangelicy niemieccy dążyli do jak najszybszego zerwania jakichkolwiek zależności z kościołem w Cieszynie i założenia własnego niemieckiego zboru w Czeskim Cieszynie (1923 r.) pragnąc rozciągnąć swoją kuratelę także na polskich ewangelików, siedzących głównie w okolicznych wioskach. Próba narzucenia niemieckiej zwierzchności polskim ewangelikom spotkała się z ich zdecydowanym sprzeciwem, w wyniku czego doszło do powstania dwu odrębnych zborów: niemieckiego, który podporządkował się Niemieckiemu Kościołowi Ewangelickiemu w Czechosłowacji z siedzibą w Opawie i polskiego, który wszedł w skład utworzonego Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w Czechosłowacji. Drugi Kościół – Czeskobraterski zawiązał się w Pradze pod koniec 1918 r. na ogólnokrajowym zgromadzeniu ewangelików mieszkających na terenie Czechosłowacji. Powstał on głównie z połączenia Kościoła Husyckiego, którego zręby utworzył na przełomie XIV/XV w. czeski reformator Jan Hus (1371 - 1415) oraz Kościoła Reformowanego, ustanowionego w XVI w. w Szwajcarii głównie za sprawą Jana Kalwina (1509 - 1564).

Polscy ewangelicy długo musieli czekać na formalną zgodę władz na założenie własnego zboru w Czeskim Cieszynie. Początkowo zbierali się na nabożeństwach w udostępnionym przez Jana Unuckę (1854 - 1943) pomieszczeniu warsztatów naprawy sprzętu rolniczego. 

Dopiero w 1932 r. ukończono budowę kościoła „Na Niwach”. Jest to budowla wzniesiona na planie krzyża greckiego, jej elewacje noszą znamiona neogotyku. Wnętrze halowe z systemem empor po bokach i w chórze, z wyodrębnionym prezbiterium, w nim neogotycki ołtarz roboty rzeźbiarza śląsko-cieszyńskiego Henryka Nitry (1891 - 1948). Na lewej ścianie prezbiterium tablica pamiątkowa ks. dr. Józefa Bergera (1901 - 1962). Wybrany na stanowisko proboszcza już 1926 r., przez wiele lat zabiegał o uznanie zboru w Czeskim Cieszynie i doprowadził do zbudowania kościoła. W czasie II wojny światowej więzień obozów hitlerowskich, po 1945 r. ponownie stoczył batalię o utrzymanie kościoła, w 1950 r. został wybrany superintendentem. Pod naciskiem władz komunistycznych musiał opuścić swoje stanowisko; zezwolono mu na objęcie profesury w Słowackim Fakultecie Teologicznym w Bratysławie.