12. Elżbieta * ok. 1340 + po 1363

      Była jedną z 4 córek księcia Kazimierza I i Ofki, córki księcia mazowieckiego Trojdena I. Oddana została do klasztoru cystersek w Trzebnicy. Około 1360 r. związała się z margrabią morawskim Janem Henrykiem. W tej sprawie interweniował papież Urban V, który w liście wystawionym 20 stycznia 1364 r. nakazał biskupowi wrocławskiemu Przecławowi z Pogorzeli aby ów skłonił margrabiego i Elżbietę do porzucenia konkubinatu i aby księżniczka cieszyńska ponownie wstąpiła do klasztoru. Wskazuje to, że Elżbieta już uprzednio złożyła śluby wieczyste. Motywy działania margrabiego nie są jasne. Najprawdopodobniej nie zamierzał żenić się z księżniczką Elżbietą, gdyż niemal w tymże czasie Jan Henryk ożenił się (po raz trzeci) z córką księcia Austrii Albrechta II, Małgorzatą. /K. Jasiński: Rodowód, t. 3, s.147-148, I. Panic: Tragiczna miłość, s. 40-41/.