Synagoga ortodoksyjna stowarzyszenia "Machsike Hatora"

Zbudowała ją grupa ortodoksów działająca pod nazwą Związek dla zachowania prawowiernych żydowskich zwyczajów obrzędowych "Machsike Hatora" [Podtrzymujący Prawo], którego przełożonym był kupiec Tobiasz Hirsch. W 1924 r. stowarzyszenie kupiło nieruchomość przy ówczesnej ul. Felixa Dahna, w 1928 r. zaczęło budować synagogę, ukończoną na pocz. 1929 r. kosztem 180 tysięcy koron Nie jest znany wygląd tej synagogi, wiadomo, że był to samodzielnie stojący jednopiętrowy budynek mniejszych rozmiarów, o surowym modernistycznym wyrazie, prawdopodobnie żelbetowej konstrukcji. W budynku działała także szkoła hebrajska Synagoga stowarzyszenia "Machsike Hatora" zwana także domem modlitwy Hirscha, została zniszczona przez hitlerowców we wrześniu 1939 r. Obecnie na tym miejscu znajduje się budynek Zboru Chrześcijańskiego. 

      Wracając do ul. Karwińskiej skręcamy w prawo i na skrzyżowaniu przechodzimy na drugą stronę ulicy. Idziemy kawałek ok. 50 metrów w stronę obecnego dworca autobusowego. Rozciąga się on na miejscu, gdzie w dawnych czasach znajdowała się fabryka mebli giętych Josefa i Jacoba Kohnów, filia światowej renomy firmy z siedzibą w Vąetinie, potem w Wiedniu. W czasach rozkwitu był to największy zakład przemysłowy w Cieszynie, zatrudniał ok. 2000 osób. W okresie międzywojennym fabryka stała się własnością firmy Thonet –Mundus. Korzystając z przejścia pod torami, tzw. lochu Demla dochodzimy z powrotem do ul. Hlavni třida, tyle, że od drugiej strony. Na rogu, naprzeciwko banku, mieścił się kiedyś największy w Czeskim Cieszynie sklep tekstylny Gustava Pollaka. Zmierzając z powrotem w stronę mostu granicznego mijamy z lewej strony modernistyczną kamienicę (nr 30), zbudowaną w 1925 r. dla Salomona Hupperta, który prowadził tu sklep tekstylny „The Gentelman Mode”. Okupacyjne losy rodziny Waltera Hupperta, syna właściciela, opisał Arnold Zweig w znanej książce „Soutěskou k svobodě” (Przesmyk ku wolności). Skręcamy w prawo ul. Odboje, zatrzymując się przed drugą z kolei kamienicą, na której do dzisiaj jeszcze widać napis „M. L. May”.