Największa zaraza

w dziejach Cieszyna miała miejsce w 1585 r., kiedy to na Śląsku zmarło kilkadziesiąt tys. osób, a w samym Cieszynie 3 tys. Na pogrzebanie ofiar zarazy księżna Katarzyna Sydonia darowała miastu grunt za murami. Na nowym cmentarzu postawiono też drewnianą kaplicę, a w 1594 r. kościółek p.w. Św. Trójcy. Epidemie pustoszyły Cieszyn jeszcze wielokrotnie, m.in. w 1599 i 1623 r.