19.Ewa Milerska 1915 - 1985

Ewa Cienciała urodziła się w Nydku (Zaolzie )i tu mieszkała do końca. Po ukończeniu polskiej szkoły wydziałowej w Bystrzycy kontynuowała naukę w Szkole Gospodyń Wiejskich w Końskiej. Była bardzo zdolna, miała fenomenalną pamięć. Za mąż wyszła w 1936 r. Ponieważ w czasie wojny pozostali Polakami, mąż został wywieziony na roboty przymusowe. Wygnana z własnego domu, z trójką małych dzieci, była zdana tylko na siebie. Przeżyli ten straszny czas i po wojnie, na otrzymanej od teściów działce, pod Wyrchgórą, wybudowali drewniany domek i założyli piękny sad. Kiedy zaczęła pisać, właśnie to miejsce często opisywała w  wierszach. Włączyła się aktywnie w działalność polskich organizacji: PZKO, przewodniczyła Klubowi Kobiet, śpiewała w miejscowym chórze. Swoje pierwsze wiersze pisała na potrzeby szkoły, PZKO. Miała ogromną łatwość pisania i rymowania. Najczęściej tworzyła w gwarze. W połowie lat sześćdziesiątych rozpoczęła pracę w polskim oddziale miejscowej biblioteki i teraz już zawodowo upowszechniała ojczyste słowo. Zwrot zaczął publikować jej wiersze w 1978 r, drukowały je też inne gazety, kalendarze, a także znalazły się w kilku antologiach. Nie zobaczyła swojego pierwszego tomiku  Kwiaty z naszej łąki wydanego w 1985 r. Melodyjne wiersze stały się też inspiracją piosenek, które znalazły w repertuarach zaolziańskich chórów. Słowo było wyrazem jej luterańskiej pobożności, pracowitości, jako że pracowitość była formą modlitwy. Działała nie tylko w  Literacko - Artystycznej Sekcji ZG PZKO, ale przede wszystkim w Sekcji Folklorystycznej. Wiele haftowała, sama projektowała wzory i nakładem Sekcji w 1985 r. ukazał się Haft na żywotku cieszyńskim.  Zmarła w 1985 r. i spoczęła na nydeckim cmentarzu ewangelickim.