16. Wacław I * 1413 + 1474

      Wacław był najstarszym synem Bolesława I i Eufemii. Przez szereg lat był związany z dworem cesarskim Zygmunta Luksemburskiego. Przed śmiercią ojca był dworzaninem żony Zygmunta I, cesarzowej Barbary. W 1438 r. złożył hołd królowi czeskiemu. Od 1431 r. jako jeden z książąt niedzielnych sprawował wraz z matką rządy w księstwie. Po podziale księstwa w 1442 r. Wacław zasiadł na Bytomiu i Siewierzu. Księstwo siewierskie sprzedał w 1443 r. (za zgodą matki i braci) biskupowi krakowskiemu Zbigniewowi Oleśnickiemu, z Bytomia natomiast zrezygnował 6 lutego 1452 r. Tę część księstwa przekazał bratu, Bolesławowi II, w zamian za Bielsko. Po śmierci Bolesława II (4 X 1452) został opiekunem jego dzieci. Niebawem, w 1459 r. sprzedał księciu oleśnickiemu Konradowi IX Czarnemu należącą do książąt cieszyńskich część księstwa bytomskiego. 9 grudnia 1438 r. zaręczył się z Elżbietą Hohenzollernówną, córką elektora brandenburskiego Fryderyka I, starszą od niego o 16 lat, od 1436 roku wdową po księciu legnickim Ludwiku II (matce czworga dzieci). Małżeństwo pomiędzy nimi zostało zawarte 17 lutego 1439 r., jednak nie trwało długo i zakończyło się nieszczęśliwie. Z bliżej bowiem nieznanych powodów małżonkowie w 1445 lub 1446 zdecydowali na rozstanie się. Książę niedoczekawszy potomstwa (zapewne z powodu wieku byłej małżonki) zmarł w Bielsku w 1474 r. Pochowany został w kościele dominikańskim w Cieszynie.

/Listinar, nr 186, K. Jasiński: Rodowód, s. 165-168, I. Panic: Księstwo, s. 57, H. Markgraf: Der liegnitzer Lehnstreit, s. 29/.