Muzeum Śląska Cieszyńskiego

Według tradycji należało do Napoleona II - Françoisa Charlesa Josepha Bonapartego, nazywanego Orlątkiem (1811-1832), syna Napoleona I i Marii Ludwiki Habsburżanki, tytularnego króla Rzymu.

Serweta wykonana z lnianego adamaszku z symbolicznymi przedstawieniami: Ateny z gałązką oliwną jako symbolu mądrości i pokoju i Hermesa jako wysłańca bogów.

W kwiecistym wieńcu postacie Matki Boskiej, św. Elżbiety, Chrystusa i Jana Chrzciciela jako małych chłopców.

Wykonana w 1 połowie XVII w. prawdopodobnie przez Jana Kałużę w Cieszynie. Służyła do polowania na siedzące ptactwo, stąd też nazwa „ptaszniczka”.

Obraz olejny pochodzący prawdopodobnie spod pędzla Giovanni Paolo Panniniego, włoskiego malarza urodzonego w 1691 r. w Piacenzie, a zmarłego w 1765 r. w Rzymie.

Krzyż trójlistny wykonany z drewna z okładziną z blachy mosiężnej. Zdobiony trybowanym ornamentem w formie wici roślinnej.

Antyfonarz to księga liturgiczna zawierająca teksty i nuty pieśni liturgicznych przeznaczonych do wspólnego śpiewania kapłana i wiernych.

Zespół siedmiu dagerotypów z połowy XIX w. Wśród nich znajduje się najstarszy cieszyński datowany dagerotyp przedstawiający Eduarda Klemensa – cieszyńskiego kupca i handlarza wyrobami metalowymi, który do swej śmierci w 1862 r. działał w Opawie.

Cieszyńska szlachta przez wiele lat brała udział w walkach przeciwko Turkom, którzy od XV w. zagrażali Europie Środkowej. Głównym jej zadaniem była obrona południowej granicy Śląska i wzniesionych w tym celu szańców jabłonkowskich.

Największy wpływ na rozwój kultury europejskiej ostatnich dwóch tysiącleci, miały kultury antyczne basenu Morza Śródziemnego, w szczególności zaś starożytna Grecja i Cesarstwo Rzymskie.